-
1 biskup
сущ.• епископ* * *♂ епископ;\biskup rzymski папа (римский)
* * *мепи́скопbiskup rzymski — па́па (ри́мский)
-
2 biskup
m bishop- □ biskup koadiutor coadjutor (bishop)- biskup ordynariusz ordinary- biskup rzymski the Bishop of Rome- biskup sufragan suffragan bishop, bishop suffragan* * ** * *mpkośc. bishop; konsekrować biskupa ordain l. consecrate a bishop; biskup Rzymu the Bishop of Rome; konferencja biskupów episcopal conference; biskup polowy army bishop; biskup ordynariusz ordinary bishop; biskup tytularny titular bishop; biskup pomocniczy assistant bishop; biskup sufragan suffragan bishop; (bishop) suffragan; podobny jak zając do biskupa pot. as like as chalk and cheese.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > biskup
См. также в других словарях:
biskup — m IV, DB. a, Ms. biskuppie; lm M. i, DB. ów «w chrześcijaństwie: dostojnik kościelny, zwierzchnik diecezji, mający wyłączne prawo udzielania niektórych sakramentów, w kościele katolickim mianowany przez papieża» ∆ Biskup rzymski «papież» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
